1 Down, 8439750324985273 to go :S

Ken je dat? Dat gevoel dat je 45890743583 dingen moet doen en dat je ze allemaal ongeveer even belangrijk vindt en dus geen idee hebt waar je moet beginnen? Dat heb ik nou ook. Ik wil beginnen met mijn grote lenteschoonmaak (trust me: dat is echt heel hard nodig) en ik moet nog 589704327542389 andere dingen doen.
En daar gaat het mis... 'Waar precies?' zul je misschien denken... nou, lees maar eens terug. Belangrijkste woord: moeten! Van wie MOET ik die dingen doen?
Van mijn moeder? Echt niet
Van mijn man? Nee hoor, die zegt eigenlijk nooit dat ik iets MOET doen (behalve dan als ik toe ben aan een pauze of iets dergelijks. In dat geval MOET ik rusten).
Van de buren? Van mijn vrienden? Nee, nee, nee, nee, nee. Ik moet het van mezelf. Omdat ik overspannen ben, kan ik niet veel op een dag doen. Doe ik teveel op een dag, lig ik er zo'n beetje een hele week uit en lig ik alleen maar op de bank, omdat ik absoluut geen energie heb (en dan zijn er instanties die vinden dat ik makkelijk weer aan het werk kan... 40 uur in de week. Bwhahahahaha! Geen enkele werkgever die me aanneemt.) Aangezien dit al twee jaar aan de gang is, kun je je misschien voorstellen dat mijn huis niet heel erg goed op orde is. Het is nooit perfect opgeruimd, daar houd ik ook niet van. In mijn huis wordt geleefd en dat mag je best zien. Afgezien daarvan, wordt de grens van 'hier wordt geleefd' wel heel erg overschreden. De woonkamer ziet er op dit moment uit alsof er een storm door een fotostudio is gegaan. Mijn man heeft flink wat foto's moeten maken voor zijn webshop (http://bwmotions.nl/shop/) en heeft alles in de woonkamer gefotografeerd. Aangezien hij niet enkele producten heeft, maar een hele hoop, is dit een vrij langdurig proces. Elke keer alles opruimen om het de dag daarna weer te pakken vindt hij onzin (en terecht!) en te veel tijd kosten dus laat hij het liggen. Afgezien daarvan, ziet het er redelijk uit. Behalve mijn ramen dan... Heb je een kat of ken je iemand met een kat? Wij hebben er eentje en die moet altijd met zijn neus tegen de ramen zitten om naar buiten te kijken. Het gevolg daarvan is: vieze ramen. Ik ben niet zo dat ik iedere week mijn ramen ga wassen. Dus de onderkant van mijn ramen zien er gewoon echt niet uit :( Ik ga het niet eens hebben over hoe het er boven uitziet. Laten we het erop houden dat we daar een hele grote hindernisbaan hebben zodat we lekker fit blijven :) Twee dagen geleden heb ik maar liefst 1 heel kastje in de keuken uitgesopt en opgeruimd (dat was hard nodig... dat was ook het enige echt vieze kastje) dus nu hoef ik nog maar iets van 15 andere kastjes, drie laden, de oven, de magnetron, de koelkast en de vloer en dan is de keuken ook weer spik en span.
Wat er voor vandaag op de lijst staat is gelukkig niet zo heel erg veel. Ik heb een belangrijke afspraak, ik wil graag beslissen wat ik deze week eet en verder wil ik nog wat kleine dingen regelen (whoohooooo, zie je de vooruitgang? Nergens 'moet' ik iets :D) Mijn weekmenu heb ik eigenlijk zojuist vastgesteld en ik hoef voor deze week niet meer dan 20 euro uit te geven aan boodschappen. Hoera voor plannen, een vriezer en een voorraadkast ^_^

Ok, dat was het voor nu. Nu MOET ik rusten ;P

Het leed dat uitkeringsinstanties heet

"Bent u hiervoor verzekerd bij UWV, dan betaalt u te veel premies waar u te weinig schadelastbeheersing voor terugkrijgt. Eigenrisicodragen is dan een aantrekkelijk alternatief."

"De voordelen voor u op een rijtje:

Korting op de premie loonheffingen
Professionele partners met specialisatie in uitvoering Ziektewet
Direct inzicht in ziekteverzuim en begeleiding, door middel van het online ziekteverzuim begeleidingsmodule"

Met dit soort teksten wordt een bedrijf naar een dergelijke "privé UWV" gelokt. Deze teksten komen van de website van het bedrijf Acture af. Degene die bekend zijn met deze naam en ook ziek zijn (geweest), zuchten nu waarschijnlijk. Niet alleen Acture levert ^&%$^$ werk, ook gelijkwaardige bedrijven doen dat. Ze naaien je waar je bijstaat en als je niks durft te ondernemen of daar de energie niet voor hebt, walsen ze gewoon over je heen. Het enige doel is je zo snel weer op de arbeidsmarkt krijgen zodat ze zo min mogelijk geld aan je uit hoeven geven. Ik kreeg twee jaar geleden een flinke burnout. Ook door het bedrijf waar ik werkte ben ik flink genaaid. Jammer dat mensen zo met andere mensen omgaan, maar ik ga er vanuit dat Karma ze wel een keer te pakken krijgt *fingers crossed*. Anyway, ik ging ziek uit dienst, maar de uitbetaling van de ziektewetuitkering bleef uit. Ik kreeg te horen dat ze niks met mijn laatste ziekmelding hadden gedaan. Ah fijn... prettig dat ze dat mededelen. Gelukkig is er wel, door een fout in hun systeem, een ziekmelding naar het UWV gegaan waardoor ik dus kon aantonen dat ik wel degelijk ziek uit dienst ben gegaan en dat ze dus wel degelijk iets met mijn laatste ziekmelding hebben gedaan. Or so I thought... 9 maanden later kwam het uiteindelijk op een rechtszaak aan. En in de tussentijd? In de tussentijd hebben we geleefd op geld van vrienden en familie, want ik kreeg geen uitkering. Het UWV zei dat ik geen ziektewet van ze kreeg omdat mijn vorige werkgever eigenrisicodrager is en dat ik geen WW kan krijgen, omdat ik stond ziek gemeld. Mijn werkgever bleef volhouden dat ik niet ziek uit dienst ging. Een dag voor de rechtszaak of een paar uur van tevoren (ik weet het niet meer precies), kreeg ik bericht van de werkgever: wat wilde ik om te schikken? WTF DENK JE ZELF?!?!?!??! Gelukkig mijn ziektewetuitkering gekregen en tot nu toe alleen maar ellende gehad. Ze weten niet hoe ze met iemand om moeten gaan die zwaar overspannen is. We zijn nu twee jaar verder. Ik heb een mega dossier, flinke schulden en nog steeds geen zicht op re-integratie. Het enige wat ik wil is een omscholing, omdat ik niet meer mijn "oude" werk kan doen, en zo snel mogelijk herstellen. Enig idee hoeveel mensen het wel ideaal vinden om met hun handje omhoog te zitten? Ik wil dat niet...  Ik wil mijn eigen geld verdienen en bijdragen aan de maatschappij. Helaas word ik hier niet in gesteund. Er wordt geen enkele hulp geboden, maar ik krijg wel constant gezeik over het feit dat ik nog steeds niet hersteld ben... Ik zit met mijn handen in het haar. Vraag ik nu zo ontzettend veel? Inmiddels ben ik overgedragen naar het UWV, maar omdat er zo ontzettend veel is misgegaan in de afgelopen twee jaar (communicatie is niet de sterkste kant van Acture, noch van mijn oude werkgever (dat overigens Manpower heet; daar wil ik ook nooit meer iets mee te maken hebben. Ik ben erg teleurgesteld in hun werkwijze), heb ik nog steeds problemen, nog minder geld en is er een hoop verwarring wat eerst allemaal uitgezocht moet worden. Toch vreemd dat ik nog niet hersteld ben. Ik moet wel zeggen dat het UWV beduidend meer moeite doet om mij te helpen. Ja, ze hebben fouten gemaakt, maar dat geven ze ook toe en ze zoeken het tot op de bodem uit. Zijn er meerdere mensen die een dergelijke ervaring hebben met een bedrijf als Acture? Ik heb er daadwerkelijk geen goed woord voor over. Ze werken voor hun eigen portemonnee en absoluut niet om jou als werknemer weer op de arbeidsmarkt te krijgen. 

to be continued....